Projekt zagospodarowania Wyspy Spichrzów w Elblągu

ZLECENIE: Projekt konkursowy zagospodarowania Wyspy Spichrzów w Elblągu.

SZCZEGÓŁY INWESTYCJI: Teren został pokryty siatką ulic, zabudową mieszkalną, usługową, obiektami sportowymi z naciskiem na wykorzystanie sąsiedztwa rzeki Elbląg.

WYZWANIE: Zadaniem projektowym było spełnienie oczekiwań mieszkańców reprezentowanych przez władze miasta tj. stworzenie nowej jakości społeczno – gospodarczej na Wyspie Spichrzów, która poprzez rewitalizację, aktywację przestrzeni, wykorzystanie warunków przyrodniczych i krajobrazowych oraz silne powiązania funkcjonalne ze śródmieściem stworzy warunki zachęcające zarówno mieszkańców jak i turystów do spędzania tu czasu wolnego. Wyspa Spichrzów od wieków była przedmieściem Elbląga, oddzielonym od miasta naturalną barierą – rzeką Elbląg. Wyspą stała się dopiero po wybudowaniu fortyfikacji miejskich w XVII w. wraz z fosą, wtedy to nadano jej obecny kształt. Jest to jedyna spuścizna świetności fortyfikacji Elbląga zachowana do dzisiaj. Skomunikowana od strony śródmieścia dzięki dwóm mostom Wyspa stanowi obecnie zaniedbaną i niezagospodarowaną dzielnicę,  o dużym potencjale rozwojowym i znacznych walorach krajobrazowych, leżącą w bezpośrednim sąsiedztwie Starego Miasta. Posiada swój własny i niepowtarzalny klimat, który powinien być atutem przy kształtowaniu jej zagospodarowania oraz przy strategicznym planowaniu zrównoważonego rozwoju całego miasta.

ROZWIĄZANIA:

Komunikacja: Schemat komunikacji drogowej oparty jest o istniejącą siatkę ulic z niewielkimi korektami dostosowującymi go do projektowanej zabudowy. Główna trasa przelotowa zostanie przesunięta w kierunku zachodnim, dzięki czemu wytworzony zostanie ciąg pieszo – jezdny równoległy do nabrzeża. Projektuje się dojazd dla mieszkańców i zwiedzających przez  ul. Warszawską, Tartaczną, Szańcową i Orlą.

Rozwiązania funkcjonalno-przestrzenne:  Koncepcja wprowadza podział wyspy na kilka głównych stref funkcjonalnych spójnych kompozycyjnie, eliminuje istniejącą zabudowę o niskich walorach estetycznych, zachowując zabudowę historyczną o chronionych wartościach architektonicznych.